Tarımsal üretimlerde yaygın olarak kullanılan kümes atıkları, özellikle tavuk dışkısı ve altlıkları, gün geçtikçe artan bir üretim ve bilinçsizce atılması nedeniyle çevreye ciddi zararlar vermektedir. Bu sorunlar, devlet düzenlemeleri ve yönetmelikleriyle kontrol altına alınmaya çalışılsa da, hızla artan tavuk işletmeleri ve bununla birlikte artan tavuk sayıları mevcut çözümlerin yetersiz olduğunu göstermektedir. Ayrıca, standartlara uygun bertaraf yöntemleri ek maliyetler getirerek ürün maliyetlerini artırmakta ve rekabet gücünü düşürmektedir.
Yapılan bir çalışmada, tavuk dışkısından pelet üretilerek biyoyakıt elde etme amaçlanmıştır. Bu yöntemle, atık olarak değerlendirilen tavuk dışkısı çevresel sorunlara yol açmadan enerji kaynağına dönüştürülmüştür. Saf tavuk dışkısı, çeltik kavuzu ilaveli tavuk dışkısı ve ağaç talaşı ilaveli tavuk dışkısından elde edilen peletlerin peletlenebilirlikleri, enerji potansiyelleri, baca gazı emisyonları, kül miktarı, parça yoğunluğu, mekanik dayanıklılık, kırılma direnci, nem içeriği ve nem alma dirençleri incelenmiştir.
Elde edilen veriler, bu peletlerin etkin bir biçimde yakıt olarak kullanılabileceğini göstermektedir. Saf, çeltik kavuzlu ve ağaç talaşlı tavuk dışkısı peletlerinin ısıl değerleri sırasıyla 3.077, 3.644 ve 4.132 kcal/kg olarak ölçülmüştür. Ayrıca, bu peletlerin mekanik dayanıklılık dirençleri sırasıyla %97,7 – %95,4 – %96,6 ve kırılma dirençleri ise %99,7 olarak belirlenmiştir. Bu sonuçlar, tavuk dışkısından elde edilen peletlerin biyoyakıt olarak kullanımının ekonomik değer sağlayabileceğini ve fosil yakıtlara kıyasla daha çevre dostu bir seçenek olduğunu göstermektedir.
Bölgesel farklılıklar göz önünde bulundurularak, tavuk işletmelerinin ekonomik kazanç elde edebilmesi için yerel düzeyde planlama ve kamu-özel sektör iş birliğiyle yatırımlar yapılması önemlidir. Ayrıca, tavuk gübrelerinin çevresel etkilerinin azaltılması amacıyla denetimlerin sıkılaştırılması ve yasa dışı atık bırakımı yapanlara cezai yaptırımlar uygulanması gerekmektedir.
Tavuk gübrelerinin peletleme sürecinde ve sonrasında oluşan koku problemi, daha büyük hayvancılık işletmelerinde veya tesislerde değerlendirilmesi gerektiğini göstermektedir.
Biyokütle atıklarının pelet haline getirilmesi, taşıma ve depolama maliyetlerini azalttığı için avantaj sağlamakta ve otomatik yüklemeli soba ve kazanlarda kullanıma uygun olmasıyla da tercih edilmektedir. Bu özellikleriyle biyokütle peletleri, gelecekte daha yaygın olarak üretilecek ve kullanılacak enerji kaynakları arasında yer alacaktır.
Ayrıca, tarımsal, endüstriyel ve orman atıkları gibi yüksek ısıl değerli diğer atıklarla karıştırılarak yeni biyoyakıtların geliştirilmesi ve kombine yakıt üretimi yapılması mümkündür. Bu yaklaşım, atıkların değerlendirilmesini artırarak ekonomik kazanç sağlamakta ve çevresel zararları minimum seviyeye indirmektedir.